Τμήμα Ιατρικής (ΔΔ)

Permanent URI for this collection

https://hdl.handle.net/10889/11

Browse

Browsing Τμήμα Ιατρικής (ΔΔ) by Subject "3'"

Now showing 1 - 1 of 1
  • Thumbnail Image
    Item
    Open Access
    Μελέτη του ρόλου της μη μεταφράσιμης περιοχής του γονιδίου της β-σφαιρίνης κατά την επεξεργασία του μηνύματος
    (2007-06-27T08:30:28Z) Ψιούρη, Λαμπρινή; Αθανασιάδου, Αγλαϊα; Μανιάτης, Γεώργιος; Antoniou, Michael; Παπαχατζοπούλου, Αδαμαντία; Γρέκα-Σπηλιώτη, Βασιλική; Δραϊνας, Διονύσιος; Ζούμπος, Νικόλαος; Μανταγός, Στέφανος; Ζαρκάδης, Ιωάννης; Αθανασιάδου, Αγλαϊα; Psiouri, Lambrini
    Τμήμα Ιατρικής (ΔΔ)
    Η παρούσα εργασία στοχεύει στην «χαρτογράφηση» της περιοχής 3’UTR του ανθρώπινου γονιδίου της β-σφαιρίνης, ως προς την παρουσία σ’ αυτήν δομών που έχουν σημασία στο μεταβολισμό του mRNA – την ωρίμανση του 3’ άκρου του μηνύματος, ή / και την σταθεροποίησή του. Η μελέτη έγινε με τον σχεδιασμό μεταλλάξεων στην 3’UTR οι οποίες επιφέρουν μεταβολές στην πρωτοταγή και τη δευτεροταγή αλληλουχία της περιοχής, και την δημιουργία τριών μεταλλαγμένων γονιδίων β-σφαιρίνης στην 3’ UTR τους. Στη συνέχεια μελετήθηκε η έκφραση των μεταλλαγμένων γονιδίων σε διαγονιδιακές κυτταροκαλλιέργειες ερυθρολευχαιμικών κυττάρων ποντικού (mouse erythroleukaemia cells, MEL), με λειτουργικά πειράματα ανάλυσης του RNA με τη μέθοδο της προστασίας από τη νουκλεάση S1. Η έκφραση των μεταλλαγμένων διαγονιδίων προσδιορίστηκε σε σχέση με την έκφραση του φυσιολογικού γονιδίου της β-σφαιρίνης, λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των αντιγράφων των διαγονιδίων στα κύτταρα, και την έκφραση του ενδογενούς σφαιρινικού γονιδίου βmaj του ποντικού. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι και τα τρία μεταλλαγμένα γονίδια παρουσιάζουν μειωμένα ποσοστά έκφρασης και μειωμένη επάρκεια ωρίμανσης του 3’ άκρου του mRNA, ενώ ο ρυθμός αποδόμησης του –μεταλλαγμένου– mRNA δεν διαφέρει από το φυσιολογικό για κανένα από τα τρία γονίδια. Συμπερασματικά, με την μελέτη αυτή επιβεβαιώνεται ο ρόλος της περιοχής 3’UTR του γονιδίου της β-σφαιρίνης στην διαδικασία ωρίμανσης του 3’ άκρου του mRNA, και η απουσία ειδικού σταθεροποιητικού μηχανισμού για το mRNA στην περιοχή του γονιδίου που μελετήθηκε με τις παρούσες μεταλλάξεις.