Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)

Permanent URI for this collection

https://hdl.handle.net/10889/12379

Browse

Now showing 1 - 20 of 978

Open Access
AIDS: Διάγνωση, αντιμετώπιση και ο ρόλος του νοσηλευτή
(ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας, 2017) ΦΕΡΛΕ, ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ; ΜΑΜΑΣΟΥΚΑ, ΑΝΘΗ; ΞΑΠΛΑΝΤΕΡΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Η νόσος έκανε την εμφάνισή της το 1978 στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ. Περιλαμβάνει σύνολο συμπτωμάτων με χαρακτηριστικό την ανοσολογική ανεπάρκεια και για το λόγο αυτό χαρακτηρίστηκε ως σύνδρομο. Επιπλέον η ανοσοανεπάρκεια είναι επίκτητη. Ο ιός μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή, μετά από έκθεση σε μολυσμένο αίμα και τα παράγωγά του και περιγεννητικά, ενώ δεν μεταδίδεται με την κοινωνική επαφή. Η πορεία της λοίμωξης διαβαθμίζεται σε τέσσερα στάδια όπου τα δύο πρώτα είναι ασυμπτωματικά, ενώ τα άλλα δυο εμφανίζουν σημαντικές κλινικές εκδηλώσεις από τις οποίες οι σημαντικότερες είναι λοιμώξεις και οι κακοήθειες. Η πρόληψη είναι η σημαντικότερη αντιμετώπιση της νόσου, όμως παρά τις εκτεταμένες προσπάθειες πρόληψης, ακόμη και σήμερα υπολογίζεται ότι πάνω από 30,6 εκατομμύρια ενήλικες και παιδιά έχουν προσβληθεί από τον ιό. Ο ρόλος του νοσηλευτή ισορροπεί στην τήρηση των κανόνων δεοντολογίας και στην ανακούφιση των συμπτωμάτων των ασθενών αυτών που επιπλέον της σωματικής καταπόνησης βιώνουν και ψυχοκοινωνικές διαταραχές. Σημαντικός είναι επίσης ο ρόλος του νοσηλευτή στην πρόληψη και στην ενημέρωση.
Open Access
Alzheimer και τύποι ανοιών.
(Πανεπιστήμιο Πατρών, 2020) Ταντή, Νεφέλη; Σαμαρτζή, Κυριακή
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Οι άνοιες, με συχνότερη τη νόσο Alzheimer (50-60% του συνόλου), αποτελούν μείζον ιατρικό, κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα. Ο αριθμός των ασθενών αυξάνεται αλματωδώς καθώς είναι μια εκφυλιστική νόσος του εγκεφάλου. Όσο όμως η νόσος εξελίσσεται, επηρεάζονται σταδιακά και οι δραστηριότητες της καθημερινής ζωής και με την πάροδο του χρόνου, οι δυσκολίες αυτές γίνονται τόσο σοβαρές ώστε ο ασθενής να εξαρτάται ολοκληρωτικά από τους άλλους. Στα παραπάνω προστίθενται ενίοτε και διαταραχές στη συμπεριφορά, απάθεια ή επιθετικότητα, διαταραχές ύπνου και όρεξης, υπερκινητικότητα. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας πτυχιακής είναι η σφαιρική παρουσίαση της νόσου Αλτσχάιμερ, η ανάλυση πάνω σε αυτό το θέμα. Υλικό και μέθοδος: Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για την συγγραφή της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση. Η συγγραφή πραγματοποιήθηκε από μελέτη βιβλίων, επιστημονικών άρθρων και διαδικτυακή αναζήτηση. Αποτελέσματα:Παρόλο που η συχνότητα της νόσου αυξάνεται , με την άμεση φαρμακευτική αντιμετώπιση και τη νοσηλευτική φροντίδα σε συνεργασία με την οικογένεια, τα συμπτώματα της νόσου ενδέχεται να καθυστερήσουν την εμφάνισή τους . Συμπεράσματα:Με τη κατάλληλη νοσηλευτική φροντίδα σε συνδυασμό με τη φαρμακευτική αγωγή και τη ψυχολογική υποστήριξη του ασθενή και τη βοήθεια της οικογένειάς του θα έχει μια καλή ποιότητα ζωής.
Open Access
Burnout στους νοσηλευτές των νοσοκομείων
(ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας, 2018) ΚΑΠΝΙΔΗ, ΕΛΕΝΗ; ΑΣΠΡΟΥΚΟΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση του συνδρόμου της επαγγελματικής εξουθένωσης στους νοσηλευτές. Μεθοδολογία: Η βιβλιογραφική ανασκόπηση στηρίχτηκε στη μελέτη της διεθνούς και εγχώριας βιβλιογραφίας με βάση της αναζήτηση σε επιστημονικές βάσεις δεδομένων όπως το pubmed και το scopus καθώς και με τη δια ζώσης επίσκεψη σε ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες. Συμπεράσματα: Το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης αποτελεί σύνηθες φαινόμενο στους νοσηλευτές. Η διεθνής έρευνα τοποθετεί το σύνδρομο σαν ένα κρίσιμο παράγοντα ο οποίο δυσχεραίνει την παροχή της ποιοτικής φροντίδας και οδηγεί σε ιατρικά σφάλματα. Μέσα από τη γνώση για τη διαχείριση του συνδρόμου ο νοσηλευτής είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα και να ανταπεξέλθει στις δύσκολες συγκυρίες που δημιουργεί το σύνδρομο στη ζωή του. Τέλος, η διαχείριση του συνδρόμου και η συνεχής έρευνα συμβάλει στην εξασφάλιση ποιοτικότερων υπηρεσιών στο χώρο της υγείας.
Open Access
COVID-19 ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: ΕΡΕΥΝΑ ΣΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ
(Πανεπιστήμιο Πάτρας, 2020) Γαλιώτου, Αικατερίνη; Μπακάλης, Νικόλαος
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Open Access
Delirium στη μονάδα εντατικής θεραπείας : νοσηλευτική προσέγγιση
(2022-10) Ρεκούμη, Ευαγγελία-Αρετή; Rekoumi, Evaggelia-Areti
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Το Delirium, είναι ένα οργανικό ψυχοσύνδρομο, που χαρακτηρίζεται από διαταραχή της συνείδησης και γνωστική δυσλειτουργία ενώ, συναντάται συχνά κατά την παραμονή των ασθενών στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Συνδέεται με αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας, αυξημένη παραμονή στη μηχανική υποστήριξη και υψηλό υγειονομικό κόστος. Το delirium αυξάνει έως και τρεις φορές τη θνητότητα και τη διάρκεια παραμονής στη ΜΕΘ, επιβαρύνοντας σημαντικά τους φροντιστές και τα συστήματα Υγείας, παγκόσμια. Σκοπός Σκοπός της παρούσας εργασίας, ήταν η ανάδειξη του Delirium στη ΜΕΘ δίνοντας έμφαση κυρίως στον τομέα της πρόληψης και στη νοσηλευτική προσέγγιση, παρουσιάζοντας σύγχρονα ερευνητικά δεδομένα. Μέθοδοι Ανασκόπησης Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική αναζήτηση, σε ξενόγλωσσα και ελληνικά περιοδικά, στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων: Pubmed, Google Scholar, Research Gate, Science Direct. Αποτελέσματα Η συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου κυμαίνεται από 32% έως 87%, στις ΜΕΘ, παγκόσμια. To σύνδρομο συχνά υποδιαγιγνώσκεται και η μη έγκαιρη διάγνωση έχει ως αποτέλεσμα την κακή έκβαση, την παράταση του χρόνου νοσηλείας των ασθενών, την αύξηση του υγειονομικού κόστους, τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα. Κύρια διαγνωστικά εργαλεία αποτελούν οι κλίμακες CAM-ICU και ICDSC. Τα προληπτικά μέτρα του συνδρόμου επικεντρώνονται στην αναγνώριση ομάδων υψηλού κινδύνου και στην εφαρμογή εργαλείων αξιολόγησης. Η έλλειψη εκπαίδευσης του προσωπικού σχετικά με το Delirium στη Μονάδα, αποτελεί το κυριότερο αίτιο μη αναγνώρισής του. Ο νοσηλευτής κατέχει πρωτεύοντα ρόλο στην εκτέλεση των προληπτικών μέτρων, ωστόσο στην Ελλάδα, οι έρευνες σχετικά με τη νοσηλευτική προσέγγιση του delirium στη ΜΕΘ, είναι ανεπαρκείς
Open Access
H ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΩΝ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΣΕ ΧΡΟΝΙΟ ΠΑΣΧΟΝΤΑ
(Πανεπιστήμιο Πάτρας, 2021) Αλκιά, Ελάνα; Βυθούλκα, Ευγενία; Ηγουμενίδης, Μιχάλης
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Η παρούσα πτυχιακή εργασία είναι χωρισμένη σε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος αφορά μια επιστημονική προσέγγιση γενικής γνώσης σχετικά με τις νευροαναπτυξιακές διαταραχές. Περιγράφει την Ανατομία και Νευροφυσιολογία του εγκεφάλου, καθώς και γενικές πληροφορίες για το σύνολο των αναπτυξιακών διαταραχών, δημιουργώντας έδαφος στον αναγνώστη για το επακόλουθο θέμα. Το δεύτερο μέρος, αναλύει τις τρείς αναπτυξιακές διαταραχές για τις οποίες γίνεται λόγος στην παρούσα εργασία. Παρατίθενται αναλυτικά, όλα τα διαγνωστικά στοιχεία, η συμπτωματολογία και η θεραπεία τους, καθώς και η νοσηλευτική παρέμβαση για την εκάστοτε νόσο. Στόχος του δεύτερου μέρους, είναι η εκπαίδευση του αναγνώστη ως προς τις συγκεκριμένες νόσους και η παροχή βασικών πληροφοριών που θα τον βοηθήσουν να αντιληφθεί σε βάθος το ιδιαίτερο προφίλ των ασθενών. Όσον αφορά το τρίτο μέρος, πρόκειται για την ευαισθητοποίηση του πολίτη και κυρίως του συνανθρώπου που συναναστρέφεται με έναν χρόνιο πάσχοντα κάποιας αναπτυξιακής διαταραχής. Η εν-συναίσθηση και η κατανόηση της θέσης του πάσχοντα από την κοινωνία αποτελεί το μεγαλύτερο βήμα για την αποκατάσταση του πάσχοντα και την αποφυγή του αιώνιου στιγματισμού του στην σύγχρονη κοινωνία. Αναφέρονται όλες οι κοινωνικές δομές που συμμετέχουν στην διαδικασία αυτή και αποτελούν ναυαρχίδες της κοινωνικής αποδοχής του χρόνιου πάσχοντα. Ο χρόνιος πάσχοντας πρέπει να απολαμβάνει το δικαίωμα του ελεύθερου και ανεξάρτητου βίου όπως κάθε άλλος άνθρωπος.
Open Access
Tεχνικές χειρισμού αεραγωγού ασθενών και ο ρόλος των νοσηλευτών
(2022-09) Μπράττου, Ευθυμία Μαρία; Mprattou, Eythimia Maria
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Ο αεραγωγός ορίζεται ως ο φυσιολογικός σωλήνας που είναι χρήσιμος για την είσοδο και την έξοδο αέρα από τους πνεύμονες Ο δεύτερος ορισμός του αεραγωγού είναι μια συσκευή που χρησιμοποιείται για να εμποδίσει/απελευθερώσει κάποια απόφραξη της αναπνευστικής οδού Η διαχείριση του αεραγωγού είναι ένας ραγδαία αναπτυσσόμενος τομέας. Ειδικά με την εμφάνιση του covid-19,μας έχει απασχολήσει περισσότερο αφού τα περιστατικά διασωλήνωσης ασθενών έχουν αυξηθεί .Ο covid ανάγκασε το ιατρικό προσωπικό να αλλάξει την βλέψη του κυρίως προς τον προστατευτικό εξοπλισμό που χρησιμοποιείται αλλά αποτέλεσε και ευκαιρία για εξέλιξη και καλυτέρευση της τεχνικής διασωλήνωσης για μεγάλο μέρος του ιατρικού προσωπικού H εμφάνιση νέας τεχνολογίας όπως το βιντεολαρυγγοσκόπιο, το ινοπτικό βρογχοσκόπιο και η λαρρυγική μάσκα διασωλήνωσης έχουν σαφώς βελτιώσει και αλλάξει την προσέγγιση και την λήψη αποφάσεων του ιατρικού προσωπικού ,σε μια προσπάθεια να εξασφαλιστεί η ασφάλεια του ασθενή ,το αποτέλεσμα της διαχείρισης του αεραγωγού,η ταχύτητα και ευκολία της τεχνικής. Μη αμελητέος παραμένει ο προσδιορισμός της εκτίμηση της σοβαρότητας της κατάστασης και η ανάγκη για διασωλήνωση ή για κάποιο άλλο είδος μεθόδου απελευθέρωσης του αεραγωγού. Αυτό είναι και το πρώτο βήμα στην επείγουσα διαχείριση του αεραγωγού και ακολουθείται από μια σειρά πράξεων, πριν την ίδια την διασωλήνωση. Το ιατρικό προσωπικό πριν την εφαρμογή διασωλήνωσης πρέπει να μπορεί να αναγνωρίσει αν έχει να αντιμετωπίσει έναν φυσιολογικό ή δύσκολο αεραγωγό και να πράξει κατάλληλα. Σε περίπτωση διασωλήνωσης είναι σημαντική η γνώση των φαρμακευτικών παραγόντων από τον νοσηλευτή σε ένα τουλάχιστον βασικό επίπεδο (κατηγορίες φαρμάκων) αλλά ειδικά στις δοσολογίες και στον χρόνο δράσης εφόσον το νοσηλευτικό προσωπικό είναι συνήθως υπεύθυνο για την προετοιμασία του Σημαντική ικανότητα πέραν της τελειοποίησης των τεχνικών ενδοτραχειακής διασωλήνωσης, υπεργλωττιδικών αγωγών κτλπ αποτελεί η γνώση του πότε η ενδοτραχειακή διασωλήνωση έχει αποτύχει και ποιες είναι οι λύσεις και εναλλακτικές.
Open Access
YTTRIUM-90 ως θεραπευτικό μέσο στις παθήσεις των αρθρώσεων. Ο ρόλος του νοσηλευτή
(Πανεπιστήμιο Πάτρας, 2020) Λιβέρη, Μαρία; Σπυράτος, Φώτιος
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Η συχνότητα και η έλλειψη γνώσεων σχετικά με την προέλευση των αρθροπαθειών, εντείνουν την ανάγκη εύρεσης νέων μεθόδων θεραπείας, οι οποίες θα περιορίζουν τα προβλήματα που δημιουργούνται από τις κλασικές χειρουργικές μεθόδους, όπως η μακροχρόνια αποκατάσταση. Οι κύριες περιπτώσεις αρθροπαθειών που συναντάμε είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα και η αιμοφιλική αρθροπάθεια. Η διάγνωσή τους βασίζεται κυρίως σε απεικονιστικές μεθόδους και περιγραφή των συμπτωμάτων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, εμφανίζεται υμενίτιδα, η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί, προτού τα προβλήματα που δημιουργηθούν είναι μη αναστρέψιμα. Για την επίτευξη του ανωτέρω σκοπού, εξέχουσα σημασία έχει η επαρκής θεραπεία με μεθόδους οι οποίες έχουν μειωμένη πιθανότητα επιπλοκών. Μια από αυτές τις μεθόδους είναι η ραδιενεργός αρθροϋμενόλυση. Για την εφαρμογή της χρησιμοποιούνται ήπια ραδιενεργά φάρμακα, τα οποία ονομάζονται ραδιονουκλίδια. Ένα από τα ευρέως διαδεδομένα ραδιονουκλίδια που χρησιμοποιούνται είναι το Yttrium-90 υπό τη μορφή κολλοειδούς.
Open Access
Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο
(ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας, 2015) Παπαδόπουλος, Στέφανος; Κιέκκας, Παναγιώτης
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Τα Α.Ε.Ε. έχουν μια ιδιαίτερη θέση στη κλινική νευρολογία καθώς ο εγκέφαλος αποτελεί το κέντρο του συστήματος των νεύρων. Απαιτούν άμεση αντιμετώπιση καθώς η επιβάρυνση χρόνου μπορεί να επιδεινώσει δραματικά την εξέλιξή τους. Η διάκριση των Α.Ε.Ε. γίνεται με την μορφή της βλάβης. Το 80- 88% αποτελούν τα ισχαιμικά τύπου εγκεφαλικά και το 12-20% τα αιμορραγικά τύπου εγκεφαλικά. Οι κλινικές εκδηλώσεις των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων εξαρτώνται από την εντόπιση της βλάβης στο εγκεφαλικό παρέγχυμα και συγκεκριμένα στο προσβεβλημένο αγγείο. Ο διαχωρισμός των συνδρόμων της εγκεφαλικής ισχαιμίας και αιμορραγίας ακολουθεί ανατομικά κριτήρια, γιατί εξαρτάται από τον αρτηριακό κλάδο που υφίσταται βλάβη. Οι παράγοντες που ευνοούν τα Α.Ε.Ε. με κυριότερες αιτίες την υπέρταση, την ρήξη αθηρωματικής πλάκας, τις καρδιακές παθήσεις καθώς και ο τρόπος ζωής των ανθρώπων, αποτελούν μεγάλο νοσηλευτικό κομμάτι για την πρόληψη τους στον γενικό πληθυσμό. Η σφαιρική γνώση του εγκεφάλου (ανατομία και φυσιολογία) και η κατανόηση της λειτουργίας των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων, μας βοηθάει ως νοσηλευτές να εμπλουτίζουμε τις γνώσεις μας και να έχουμε μια γενική εικόνα του ασθενούς, χωρίς να εστιάζουμε μόνο στην θεραπεία. Η αντιμετώπιση απαιτεί πολύ καλό ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και η συνεργασία τους με φυσιοθεραπευτές, λογοθεραπευτές και άλλους επιστήμονες υγείας, οι οποίοι θα σχεδιάσουν την θεραπεία. Τέλος, αναλύονται οι αντικειμενικοί σκοποί της νοσηλευτικής φροντίδας και ο ρόλος του νοσηλευτή στην αποκατάσταση ασθενών με Α.Ε.Ε. καθώς και η νοσηλευτική διεργασία δύο περιστατικών.
Open Access
Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και νοσηλευτική παρέμβαση στην πρόληψη και αποκατάσταση.
(Πανεπιστήμιο Πατρών, 2020) Κουννάπη, Παύλος; Στεφανόπουλος, Νικόλαος
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο εξακολουθεί να αποτελεί κύρια αιτία της αποκτηθείσας προσωπικής ανικανότητας, ιδίως μεταξύ των ηλικιωμένων, και μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ανεξάρτητη διαβίωση. Βασικός σκοπός αυτής, αναφέρεται σχετικά η συλλογή, αξιολόγηση και συζήτηση στοιχείων που τοποθετούνται στο πλαίσιο της ανάλυσης των δεδομένων για το θέμα ανάλυσης σχετικά με το Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο και Νοσηλευτική Παρέμβαση στη Πρόληψη και Αποκατάσταση των Ασθενών. Η παρούσα εργασία οριοθετείτε στο πλαίσιο διεξαγωγής της συστηματικής ανασκόπησης. Γίνεται αναζήτηση σε ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία από τις ηλεκτρονικές βάσεις αποδελτίωσης βιβλιογραφικών δεδομένων Pubmed, Scopus, κλπ. Οι νοσηλευτές έχουν σημαντικό ρόλο που συνεπάγεται την αξιολόγηση, επαναξιολόγηση, υποστήριξη, ενεργή παρακολούθηση και παραπομπή σε άλλες ιατρικές ειδικότητες για ασθενείς που έχουν υποστεί αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Open Access
Άγχος και κατάθλιψη γυναικών με καρκίνο του μαστού
(Πανεπιστήμιο Πατρών, 2019) Αλεξανδρίδη, Μαρία; Μπρέντα, Γεωργία
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί έναν από τους συχνότερα εμφανιζόμενους καρκίνους και με μεγαλύτερη συχνότητα ακόμα στις γυναίκες , με αποτέλεσμα να υπάρχουν τόσο επιπτώσεις σε ατομικό, κοινωνικό αλλά και οικονομικό επίπεδο. Πάρα το ότι πρωταρχικός στόχος της ιατρικής παραμένει η αύξηση της επιβίωση των ασθενών, παρατηρείτε ένα συνεχώς μεγαλύτερο ενδιαφέρον ως προς τον προσδιορισμό της φύσης των προβλημάτων που απασχολούν τους ασθενείς αυτούς, είτε αυτά απορρέουν από παρενέργειες της εκάστοτε θεραπείας, είτε ως ένα φυσικό επακόλουθο της ίδιας της νόσου. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν και άλλοτε καθορίζουν τα επίπεδα του άγχους και της κατάθλιψης που βιώνουν οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού στην καθημερινότητα τους και των πιθανών συσχετίσεων των παραπάνω κυρίως με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά, προκειμένου να επιτευχθεί η παροχή της καλύτερης δυνατής φροντίδα. Υλικά και Μέθοδος: Η έρευνα διεξήχθη μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε συνεργασία με μια διαδικτυακή ομάδα « Δίπλα στις γυναίκες με καρκίνο του μαστού», σε δείγμα 50 γυναικών που είτε έπασχαν ακόμα από την νόσο, είτε την είχαν ξεπεράσει. Για την έρευνα χρησιμοποιήθηκε η νοσοκομειακή κλίμακα μέτρησης του άγχους και της κατάθλιψής HADS και ένα ερωτηματολόγιο κοινωνικών-δημογραφικών χαρακτηριστικών . Συζήτηση: Η έρευνα έδειξε ότι τα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης στις γυναίκες με καρκίνο του μαστού βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα. συγκεκριμένα τα επίπεδα άγχους βρίσκονται στο 32,7% σε φυσιολογικά επίπεδα, στο 34,5% σε οριακά μη φυσιολογικά επίπεδα και στο 32,7% τα μη φυσιολογικά επίπεδα. Αντίστοιχα, τα επίπεδα κατάθλιψης βρίσκονται στο 21.8% σε φυσιολογικά επίπεδα, στο 74,5% σε οριακά μη φυσιολογικά επίπεδα και στο 3,6% σε μη φυσιολογικά επίπεδα, σύμφωνα με την κλίμακα μέτρησης HADS. Συμπεράσματα: Είναι απαραίτητη η ανάγκη ύπαρξης εργαλείων μέτρησης στις νοσηλευτικές μονάδες και η χρήση του από τους επαγγελματίες υγείας ώστε η αντιμετώπιση μιας τόσο πολυδιάστατης νόσου να γίνετε ολοκληρωτικά καλύπτοντας όλες τις παραμέτρους.
Open Access
Άγχος και κατάθλιψη σε ασθενείς με χρόνια νοσήματα : νοσηλευτική προσέγγιση
(2023-03-14) Νόρρα, Μαρία; Norra, Maria
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Τα χρόνια νοσήματα (NCDs) σκοτώνουν 41 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο, που ισοδυναμεί με το 74% όλων των θανάτων παγκοσμίως. Τα NCDs διαιωνίζουν την φτώχεια και επιβαρύνουν την οικονομική ανάπτυξη και τα συστήματα υγείας. Η ενσωμάτωση τους στις παγκόσμιες προσεγγίσεις θα οδηγήσει στην αντιμετώπιση των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών της υγείας και στην αύξηση της ισότητας στην υγεία. Σκοπός Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν είναι η προβολή των επιπτώσεων των χρόνιων νοσημάτων σε ατομικό και κοινωνικοοικονομικό επίπεδο. Ενώ ταυτόχρονα θα εξεταστεί η σχέση τους με το άγχος και την κατάθλιψη και αντίστροφα. Μέθοδοι Ανασκόπησης Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική αναζήτηση, σε ξενόγλωσσα και ελληνικά περιοδικά, στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων: Pubmed, Google Scholar και Scopus. Αποτελέσματα Η βιβλιογραφική ανασκόπηση επικεντρώθηκε στην αναζήτηση συσχέτισης του άγχους και της κατάθλιψης στις κύριες κατηγορίες των χρόνιων νοσημάτων: τις καρδιαγγειακές νόσους, την ΧΑΠ, το άσθμα, τον διαβήτη και τις νεοπλασματικές νόσους. Σύγχρονες μελέτες έδειξαν ότι οι ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα είχαν υψηλά ποσοστά αγχωδών και καταθλιπτικών διαταραχών. Ειδικά οι ασθενείς με στεφανιαία νόσο είχαν επιπολασμό κατάθλιψης σε ποσοστό 31%-45%. Σε ασθενείς με ΧΑΠ ο επιπολασμός του άγχους και της κατάθλιψης ποικίλει και κυμαίνεται σε 10%-56%. Ενώ σε ασθενείς με άσθμα, ο επιπολασμός της κατάθλιψης ήταν 16%-52%. Όσον αφορά τον ΣΔ2 ο επιπολασμός της κατάθλιψης ήταν 10.6%. Στον ΣΔ1 σε παιδιά το ποσοστό της κατάθλιψης ήταν 30%. Τέλος, σε ασθενείς με καρκίνο ο επιπολασμός της κατάθλιψης ήταν 8%-24%. Γενικά φαίνεται ότι το άγχος και η κατάθλιψη έχουν μία κυκλική σχέση με τις χρόνιες νόσους. Λέξεις Κλειδιά: NCDs, άγχος, κατάθλιψη, νοσηλευτική προσέγγιση.
Open Access
Άγχος και κατάθλιψη στους φοιτητές της νοσηλευτικής
(Πανεπιστήμιο Πατρών, 2019) Γριντέλα, Ελένη; Δράκου, Χριστίνα; Δρές, Αθανάσιος; Τζενάλης, Αναστάσιος
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Η παρούσα εργασία πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια ολοκλήρωσης των σπουδών μας στο τμήμα Νοσηλευτικής του Πανεπιστήμιου Πατρών. Το άγχος αποτελεί μια κατάσταση η οποία βιώνεται όλο και πιο έντονα στην σημερινή πραγματικότητα των κοινωνιών που δραστηριοποιούμαστε. Ο γρήγορος ρυθμός ζωής, οι μεγάλες απαιτήσεις και η έλλειψη χρόνου αποσυμπίεσης, συντελούν στην διόγκωση του φαινομένου. Επίσης, μια ακόμα ψυχοσυναισθηματική ασθένεια της οποίας τα ποσοστά στην σημερινή κοινωνική πραγματικότητα έχουν αυξηθεί σημαντικά είναι η κατάθλιψη. Έτσι, στα όρια της παρούσας ερευνητικής προσπάθειας θα προσεγγιστούν αυτές οι δυο ψυχοσυναισθηματικές ασθένειες σε σχέση με τους φοιτητές νοσηλευτικής.
Open Access
Άγχος και κατάθλιψη στους φοιτητές του ΤΕΙ Πάτρας
(ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας, 2015) Κορομπόκη, Παναγούλα Α.Μ.7586; Καλλιανέζος, Παναγιώτης
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Open Access
Αγχώδεις διαταραχές και η νοσηλευτική παρέμβαση τους
(Πανεπιστήμιο Πάτρας, 2021) Σακκά, Παναγιώτα; Μαρνέρας, Χρήστος
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Εισαγωγή: Η παρούσα πτυχιακή εργασία πραγματεύεται την αναβαθμισμένη βιβλιογραφία του DSM-V, σχετικά με τις αγχώδεις διαταραχές. Η ανάλυση των διαταραχών θα περιλαμβάνει στοιχεία σχετικά με όλες τις πτυχές από τις οποίες αποτελούνται. Πτυχές όπως η αιτιολόγηση, η ορθή διάγνωση, η απτή συμπτωματολογία και οι θεραπευτικές μέθοδοι είναι απαραίτητο να μελετηθούν και να καταγραφούν έτσι ώστε να επιτευχθεί η πλήρης κατανόηση όχι μόνο των διαταραχών αλλά και των πασχόντων ατόμων. Ακόμη, παρατίθεται αρκετή μελέτη στην διαθέσιμη βιβλιογραφία σχετικά με τις συχνότερα - από τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας - χρησιμοποιούμενες φαρμακευτικές θεραπευτικές μεθόδους. Θα ακολουθήσει μία εκτενής και λεπτομερής καταγραφή του νοσηλευτικού ρόλου και στην πληθώρα των καθηκόντων από τα οποία συντάσσεται αυτός. Τέλος, αναφέρονται περιληπτικά δύο περιστατικά πασχόντων από κάποιες αγχώδεις διαταραχές και γίνεται μία ενδεικτική νοσηλευτική διεργασία. Σκοπός: Πρώτιστος σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η αναβάθμιση και ο εμπλουτισμός της ήδη υπάρχουσας εκπαίδευσης των επαγγελματιών υγείας σχετικά με τις αγχώδεις διαταραχές. Και ακολούθως, η εκτενής παρουσίαση των νοσηλευτικών καθηκόντων κατά την θεραπευτική διαδικασία. Μεθοδολογία: Διεξήχθη συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση σχετικά με τις αγχώδεις διαταραχές και τον ρόλο του νοσηλευτικού προσωπικού σε αυτές. Οι βιβλιογραφικές βάσεις δεδομένων που χρησιμοποιήθηκαν ήταν οι NCBI, Intechopen, Medscape, ResearchGate, Frontiers in Psychology και το βιβλίο Psychiatric Nursing, Assessment, Care Plans and Medication της Mary C. Townsend. Αποτελέσματα: Η επιτυχής ενημέρωση των επαγγελματιών υγείας περί των αναβαθμισμένων στοιχείων των διαταραχών άγχους και η περαιτέρω διεύρυνση του νοσηλευτικού καθηκοντολογίου έτσι ώστε αυτό να ανταποκρίνεται στις διαφοροποιημένες ανάγκες των πασχόντων. Συμπεράσματα: Όπως και κάθε άλλος κλάδος της ιατρικής, έτσι και και η ψυχιατρική αναβαθμίζεται με την πάροδο του χρόνου. Οι επαγγελματίες υγείας οφείλουν να διατηρούν υψηλά στάνταρ όσον αφορά την εκπαίδευσή τους. Έτσι, είναι αναγκαία η εκτενής και συνεχής διατριβή με χρήση πληθώρας εργασιών όπως είναι η παρούσα. Με αυτόν τον τρόπο, οι επαγγελματίες υγείας θα είναι ικανοί να προσφέρουν μεγίστης ποιότητας θεραπευτική φροντίδα και ελπίδα στους πάσχοντες και τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Open Access
Αγχώδεις διαταραχές και ο ρόλος του νοσηλευτή
(ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας, 2015) Θεοδωροπούλου, Μαρίνα Α.Μ. 8119; Σαμαρτζή, Κυριακή
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Η νεύρωση είναι μια από τις τρεις μεγάλες κατηγορίες ψυχικών διαταραχών, όπως την προσδιορίζει η ψυχαναλυτική θεωρία. Ένα κοινό χαρακτηριστικό των νευρώσεων, ίσως το πιο βασικό, είναι το άγχος. Το άγχος λίγο-πολύ το έχουμε δοκιμάσει όλοι μας. Σε μικρό βαθμό το άγχος, δεν είναι παρά μια ανησυχία που αισθανόμαστε όταν κάτι δεν πάει καλά ή φανταζόμαστε ότι κάτι μπορεί να συμβεί που δεν μας συμφέρει. Το συναίσθημα του άγχους αναφέρεται σε κάποιον κίνδυνο, πραγματικό ή φανταστικό, που δεν είναι εύκολο να αντιμετωπισθεί γιατί είναι ασαφής ή άγνωστος, ενώ όταν ο κίνδυνος είναι φανερός και συγκεκριμένος αισθανόμαστε απλώς φόβο. Το άγχος του νευρωτικού είναι δυσανάλογο και οφείλεται σε μια εσωτερική διαμάχη, φόβους παιδικής ηλικίας, ή κρυφές επιθυμίες. Οι αγχώδεις διαταραχές είναι μια ιάσιμη ομάδα ψυχικών διαταραχών που επηρεάζουν την σκέψη, τα συναισθήματα και τις σωματικές παθήσεις. Με βάση το γνωστό και έγκυρο εγχειρίδιο ψυχικών διαταραχών Αμερικάνικης Ψυχιατρικής Εταιρείας, (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth edition, DSM 5) Πέμπτη Έκδοση, που εκδόθηκε στις 18 Μαΐου 2013, θα αναλύσουμε τα χαρακτηριστικά των αγχωδών διαταραχών, τα κριτήρια για να ξεχωρίζουμε την κάθε μια διαταραχή, τους παράγοντες που επηρεάζουν, τις συνέπειες και την πορεία της διαταραχής. Στην πορεία των διαταραχών, σημαντικό ρόλο παίζει η νοσηλευτική διεργασία καθώς πρέπει ο ασθενής να εξωτερικεύει τις φοβίες-άγχος του και να αναπτύξει μια άριστη επαφή με τον νοσηλευτή.
Open Access
ΑΕΡΟΓΕΝΩΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ
(Πανεπιστήμιο Πάτρας, 2022) Τζανής, Βασίλειος; Λαγκαδινού, Μαρία
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Τα αερογενώς μεταδιδόμενα νοσηματα είναι πολύ γνωστά στο ευρύ κοινό και α-κούμε συχνά γι’ αυτά. Οι περισσότεροι από εμας εχουμε εμπειρίες σε καποιον τέ-τοιο ιο τον οποίο εχουμε περασει είτε ως παιδιά είτε ως ενήλικες. Είναι η ασθένεια που προκαλείται από τη διάδοση πυρήνων σταγονιδίων που παραμένουν μολυ-σματικοί όταν αιωρούνται στον αέρα σε μεγάλη απόσταση και χρόνο. Η μετάδοση γίνεται κυρίως με το φτερνισμα, τον βήχα, το σάλιο και τον αερα χωρίς αυτο να ση-μαινει οτι δεν υπαρχουν και άλλοι τροποι μεταδοσης. Τελος, το πιο διαδεδομένο αε-ρογενως μεταδιδόμενο νόσημα ειναι ο κορονοιος (covid 19) ο οποίος ξεσπασε το δεκεμβριο του 2019 και εχουμε εκατομμυρια θανατους.
Open Access
ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ - ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ
(Πανεπιστήμιο Πάτρας, 2021) Κοτίνη, Δήμητρα; Λαμπροπούλου, Ελένη; Μιχαλοπούλου, Ελένη
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Εισαγωγή: Η αιμοδοσία και η μετάγγιση θεωρείται πλέον πολύ σημαντική για την σύγχρονη υγειονομική περίθαλψη, όμως δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την εθελοντική αιμοδοσία των πολιτών. Για το λόγο αυτό, ο νοσηλευτής οφείλει να παροτρύνει τον πολίτη να γίνει εθελοντής αιμοδότης. Σκοπός: Η εργασία αυτή διερευνά τον ρόλο του νοσηλευτή στην αιμοδοσία και στην μετάγγιση αίματος, αλλά και στην αποφυγή των ανεπιθύμητων ενεργειών τους. Επίσης τονίζεται η σπουδαιότητα του εθελοντισμού. Ανασκόπηση βιβλιογραφίας: Η βιβλιογραφία της παρούσας πτυχιακής εργασίας έγινε μέσω τεκμηριωμένων επιστημονικών άρθρων από ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων ( Pub Med, Science Direct, Google Scholar), και μέσω επιστημονικών συγγραμμάτων. Συμπεράσματα: Η αιμοδοσία, όπως και η μετάγγιση είναι πλέον πολύ σημαντική για την υγειονομική περίθαλψη. Όμως χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή από τον νοσηλευτή, καθώς κατά την διάρκεια της μετάγγισης μπορούν να εμφανιστούν αρκετές επιπλοκές. Σήμερα, όμως αυτό συναντάται σπάνια, γιατί το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό είναι ορθά εκπαιδευμένο. Επίσης, σημαντική παράμετρος για την αιμοδοσία και κατ’ επέκταση για την μετάγγιση είναι ο εθελοντισμός. Λέξεις κλειδιά: αιμοδοσία, μετάγγιση, αίμα, αιμοδότης, εθελοντισμός, ρόλος νοσηλευτή
Open Access
Αιμοδοσία και εθελοντισμός
(ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας, 2016) Νεοκλή, Ναυσικά; Σαμαρτζή, Πανωραία; Ασπρούκος, Απόστολος
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της εθελοντικής αιμοδοσίας καθώς και η παρουσίαση των νοσηλευτικών παρεμβάσεων που διενεργούνται κατά την διαδικασία της μετάγγισης του αίματος και των παραγώγων του. Η εθελοντική αιμοδοσία αποτελεί μια αλτρουιστική και μια μη κερδοσκοπική προσφορά αίματος προς το συνάνθρωπο. Προκειμένου να νιώθει ασφαλής τόσο ο αιμοδότης όσο και ο δέκτης έχουν θεσπιστεί νόμοι και διατάγματα με βάση τα οποία θα πρέπει να εφαρμόζονται κάποια κριτήρια επιλογής και απόρριψης ενός αιμοδότη. Σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν πραγματοποιηθεί έρευνες στις οποίες μελετάται η εθελοντική αιμοδοσία και καταγράφονται οι απόψεις και οι αντιλήψεις που επικρατούν για τον εθελοντισμό στην αιμοδοσία. Επίσης μέσα από την διαφήμιση έχουν πραγματοποιηθεί προσπάθειες με σκοπό την καλύτερη ενημέρωση και την προτοπή των πολιτών να παρέχουν το πολύτιμο εθελοντικό έργο στην αιμοδοσία.
Open Access
Αιμοδοσία- Μετάγγιση και νοσηλευτική παρέμβαση
(ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας, 2015) Φρέντζου, Ελένη; Σακέτου, Βιολέττα
Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Στο παρών πόνημα γίνεται μια προσπάθεια συλλογής των καθηκόντων, των ευθυνών αλλά και των αρμοδιοτήτων που αφορούν τους νοσηλευτές στο τμήμα της αιμοδοσίας αλλά και αυτούς στις επιμέρους κλινικές. Η ανασκόπηση πραγματοποιήθηκε από έρευνα σε ελληνική αλλά και ξενόγλωση βιβλιογραφία άρθρων αλλά και βιβλίων. Η ιστορική αναδρομή που γίνεται τονίζει στον αναγνώστη την σημαντικότητα της αιμοδοσίας αλλά και τις μετάγγισης ανά τα χρόνια και εισάγει τους απαραίτητους ορισμούς της μετάγγισης, της αυτόλογης μετάγγισης, μιας πολύ ενδιαφέρουσας μεθόδου που θα μας απασχολήσει, της αιμοδοσίας αλλά και γενικά του αίματος. Τα συστατικά του αίματος και την χρησιμότητα του στην εύρυθμη λειτουργία του σώματός μας την αναδυκνύει η συνέχεια της ανασκόπησης αυτής. Ένα ξεχωριστό και συνάμα σημαντικό κομμάτι της αιμοδοσίας είναι οι συνθήκες και οι υποδομές υπό τις οποίες διενεργείται η αιμοδοσία. Όλα τα κριτήρια, οι οδηγίες και οι ντολές για την σωστή λειτουργία της διαδικασίες περιγράφονται έπειτα. Όσο σημαντικό είναι να πληρούνται οι παραπάνω προυποθέσεις, τόσο σημαντικές είναι και οι νοσηλευτικές πράξεις με τις οποίες εκτελείται η αιμοληψία. Οι νοσηλευτές πρέπει να επαγρυπνούν τόσο πρίν, κατά την διάρκει, αλλά και μετά το πέρας της διαδικασίας. Γεγονός που συμβαίνει και κατά την διάρκεια μιας μετάγγισης ολικού αίματος ή παραγώγων σε ασθενή είτε στο χειρουργίο είτε στην κλινική. Γίνεται ξανά γνωστό μέσα από την εργασία αυτή, το ποσό, το μέγεθος και η επικινδυνότητα των ανεπιθύμητων συμβαμάτων κατά την μετάγγιση στους ασθενείς που μπορεί να προκαλέσει ποικίλα συμπτώματα και προβλήματα. Η ενδεδειγμένη νοσηλευτική διεργασία όμως είναι το κλειδί για την αντιμετώπιση αυτών των συμβάντων. Τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει η ανασκόπηση αυτή είναι καταλυτικά ως προς τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίζεται η κάθε μία από τις παραπάνω διαδικασίες. Οι νοσηλευτές είναι μια μοναδικά σημαντική παράμετρος για το επιτυχές πέρας των διαδικασιών αυτών, οι μελλονικές επιστημονικές ανακαλύψεις μπορόυν όμως να βοηθήσουν στην τελειοποίηση των χρησιμοποιούμενων μεθόδων και κυρίως στο χρόνιο πρόβλημα της μη διαθεσιμότητας αίματος. Λέξεις κλειδιά: Αιμοδοσία, μετάγγιση, αυτόλογη, αιμοπετάλεια, TRALI, αλλεργικές αντιράσεις