Τμήμα Χημείας (ΜΔΕ)
Permanent URI for this collection
Browse
Recent Submissions
1 - 5 of 421
ItemEmbargoΠροσπάθειες για την μοντελοποίηση του ανταγωνισμού ουρανυλίου/βαναδίου στην απομάκρυνση ουρανίου από το θαλασσινό νερό με αμιδοξιμικά προσροφητικά υλικά(2023-03-23)Το ουράνιο εντοπίζεται στο νερό των ωκεανών υπό τη μορφή του θερμοδυναμικά σταθερού {UVIO2}2+ (ιόν ουρανυλίου) σε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις (~3.3 mg L-1). Λόγω, όμως, του τεράστιου όγκου του νερού (~1.4 × 109 km3), η συνολική ποσότητα ουρανίου που βρίσκεται σε αυτό είναι περίπου ίση με 4.5 δισεκατομμύρια τόνους, χιλιαπλάσια από αυτήν σε ορυκτούς πόρους. Οι προσπάθειες απομόνωσης του ουρανυλίου από το θαλασσινό νερό για χρήση του ουρανίου ως πυρηνικού καυσίμου αποτελούν στόχο πολλών ερευνητικών ομάδων[1], γιατί ενδεχόμενη επιτυχία θα συμβάλλει αποφασιστικά στην αποφυγή εξάρτησης από ορυκτά καύσιμα και συνεισφορά στην επίλυση του ενεργειακού προβλημάτων του πλανήτη. Η καλύτερη προσέγγιση είναι η εκλεκτική ρόφηση του {UVIO2}2+ από πολυ(ακρυλαμιδοξιμικά) πολυμερικά προσροφητικά υλικά. Το κύριο μειονέκτημα των αμιδοξιμικών ροφητών είναι ο ανταγωνισμός που υπάρχει από ιόντα βαναδίου που υπάρχουν στο θαλασσινό νερό με τη μορφή {VIVO}2+ και {VVO2}+. Η εξακρίβωση του κατά πόσο το ουράνιο και το βανάδιο αλληλεπιδρούν με τον ίδιο τρόπο ή όχι με την αμιδοξιμική ομάδα, είναι ένα κρίσιμο ερώτημα για τη βελτίωση αυτής της τεχνολογίας. Στη Μεταπτυχιακή Εργασία μας μελετήσαμε την αλληλεπίδραση της αμιδοξιμικής ομάδας με τα ιόντα {UVIO2}2+ και {VIVO}2+ μέσω της σύνθεσης, της δομικής μελέτης και του πλήρους φασματοσκοπικού χαρακτηρισμού συμπλόκων τους με υποκαταστάτες που περιέχουν μια ή δύο αμιδοξιμικές ομάδες. Οι σύμπλοκες ενώσεις έχουν ενδιαφέρονται δομικά και φασματοσκοπικά χαρακτηριστικά. Το προκαταρτικό συμπέρασμα που εξάγεται από τις προσπάθειές μας είναι ότι τα ιόντα ουρανυλίου και βαναδίου αντιδρούν διαφορετικά με την αμιδοξιμική ομάδα.- ItemEmbargoΠαρασκευή έγχρωμων και φθοριζόντων νανοσωματιδίων πυριτίου και συζευγμάτων αυτών με ολιγονουκλεοτίδια : ανάπτυξη και εφαρμογές βιοαισθητήρων τύπου ταινίας ξηρών αντιδραστηρίων(2023-03-20)Η χρήση της νανοτεχνολογίας στην εποχή μας βρίσκει όλο και περισσότερες εφαρμογές σε διάφορους τομείς. Ένας από αυτούς είναι η χρήση βιοαισθητήρων τύπου ταινίας ξηρών αντιδραστηρίων με ιχνηθέτες τα νανοσωματίδια χρυσού, με τους οποίους επιτυγχάνεται η ανίχνευση ενός στόχου. Στην παρούσα μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία έγινε προσπάθεια σύνθεσης και βιοσύζευξης νανοσωματιδίων με δυνατότητα ταυτόχρονου προσδιορισμού πολλών στόχων και συγκεκριμένα νανοσωματιδίων πυριτίου που θεωρούνται κατάλληλοι γι’ αυτό ιχνηθέτες. Αρχικά, πραγματοποιήθηκε σύνθεση νανοσωματιδίων πυριτίου σύμφωνα με τη μέθοδο Stöber, τα οποία στη συνέχεια, χρωματίστηκαν με φυσικές, συνθετικές και φθορίζουσες χρωστικές, δημιουργήθηκε πυρήνας/κέλυφος γύρω από τα νανοσωματίδια και ακολούθησε η βιοσύζευξή τους με ολιγονουκλεοτίδια. Τα έγχρωμα νανοσωματίδια παρατηρήθηκαν σε ηλεκτρονικό μικροσκόπιο διέλευσης (TEM), ενώ τα συζευγμένα με ολιγονουκλεοτίδια νανοσωματίδια δοκιμάστηκαν σε βιοαισθητήρες τύπου ταινίας ξηρών αντιδραστηρίων. Για τα φθορίζοντα νανοσωματίδια, πριν και μετά τη σύζευξη, πραγματοποιήθηκε μέτρηση του φθορισμού και λήψη φασμάτων φθορισμού. Στο δεύτερο μέρος της διπλωματικής εργασίας μελετήθηκε η ανίχνευση σημειακών μονονουκλεοτιδικών πολυμορφισμών (SNPs) με στόχο την ανίχνευση της νοθείας του ελαιολάδου από άλλα φυτικά έλαια ή/και καρπούς μέσω της αντίδρασης επέκτασης εκκινητή (ΡΕΧΤ) σε συνδυασμό με δοκιμασίες πλευρικής ροής. Κατασκευάστηκαν βιοαισθητήρες τύπου ταινίας ξηρών αντιδραστηρίων με ιχνηθέτες νανοσωματίδια χρυσού. Εξετάστηκε η νοθεία του ελαιολάδου με φουντουκέλαιο και το αμυγδαλέλαιο σε βιοαισθητήρες για απλή, διπλή και πολλαπλή ανίχνευση, τόσο σε συνθετικούς DNA στόχους όσο και σε πραγματικά δείγματα.
- ItemOpen AccessΕπίδραση της μεθόδου σύνθεσης στα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά καταλυτών Ni/CeGdOx(2023-03-10)Η ενεργειακή κρίση αποτελεί ένα από τα μείζονα προβλήματα της σημερινής εποχής. Ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με τον κίνδυνο της εξάντλησης των αποθεμάτων ενέργειας από ορυκτές πηγές. Η στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θεωρείται επιτακτική ανάγκη. Είναι λοιπόν σημαντικό να ληφθούν υπ΄ όψη νέες οικονομικές και τεχνολογικές προσεγγίσεις. Το βιοαέριο, αποτελούμενο κυρίως από μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα, είναι προϊόν της αναερόβιας χώνευσης της υπολειμματικής βιομάζας. Θεωρείται μια ανανεώσιμη πηγή άνθρακα, με υψηλές δυνατότητες να συμβάλει τόσο στην αντιμετώπιση των ενεργειακών αναγκών, όσο και ως πρώτη ύλη για σύνθεση χημικών. Όσον αφορά στην τελευταία περίπτωση, ο καταλληλότερος δρόμος είναι μέσω της διεργασίας της αναμόρφωσης του μεθανίου με το διοξείδιο του άνθρακα (ξηρής αναμόρφωσης του μεθανίου, dry reforming of methane, DRM), καθώς αξιοποιεί και τα δύο θερμοκηπικά αέρια. Η διεργασία DRM γίνεται παρουσία καταλυτών μετάλλων μετάπτωσης. Οι στηριζόμενοι καταλύτες με βάση το νικέλιο θεωρούνται πολλά υποσχόμενοι καθώς είναι δραστικοί και σχετικά οικονομικοί. Ο χρησιμοποιούμενος φορέας πρέπει να προσφέρει θερμική και μηχανική αντοχή και καλή διασπορά στη στηριζόμενη φάση. Επιπλέον, στην περίπτωση της DRM, φαίνεται να συμμετέχει στην προσρόφηση και ενεργοποίηση του διοξειδίου του άνθρακα. Στη συγκεκριμένη διπλωματική εργασία παρασκευάσθηκαν οξείδια CeO2, μεικτά οξείδια CeGdOx και καταλύτες Ni/CeGdOx με διαφορετικές διαδικασίες. Μελετήθηκαν ως προς τις φυσικοχημικές ιδιότητές τους. Συγκεκριμένα, τα υλικά χαρακτηρίστηκαν ως προς την υφή (μέθοδοι B.E.T και B.J.H), τη δομή (XRD) και την αναγωγιμότητά τους (TPR). Οι καταλύτες Ni/CeGdOx αξιολογήθηκαν και ως προς την καταλυτική τους συμπεριφορά στην DRM και την αντίσταση στην απόθεση άνθρακα (XRD, TPO), προκειμένου να προσδιοριστεί η επίδραση της μεθόδου σύνθεσης. Η σύνθεση του καθαρού οξειδίου CeO2 πραγματοποιήθηκε με δύο διαφορετικές μεθόδους. Ακολουθήθηκαν δύο παραλλαγές της μεθόδου Pechini, με βάση τη σχετική βιβλιογραφία, προκειμένου να επιλεγεί εκείνη με την οποία επιτυγχάνονται βέλτιστες φυσικοχημικές ιδιότητες. Από τα αποτελέσματα του χαρακτηρισμού, φαίνεται ότι οι δύο παραλλαγές της μεθόδου Pechini δίνουν παρόμοια αποτελέσματα, με μικρές διαφοροποιήσεις στην υφή του και στην κρυσταλλικότητα του CeO2. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα τα χαρακτηριστικά των υλικών CeO2, επιλέχθηκε η μέθοδος για τη σύνθεση των μικτών οξειδίων CeO2-Gd2O3. Ο ατομικός λόγος Gd:Ce είναι πάντα 1:9. Η σύνθεση επαναλήφθηκε πέντε φορές και τα αποτελέσματα δείχνουν πολύ καλή επαναληψιμότητα. Ο φυσικοχημικός χαρακτηρισμός έδειξε ότι η προσθήκη γαδολινίου αυξάνει σημαντικά την ειδική επιφάνεια και το πορώδες σε σύγκριση με εκείνη του απλού οξειδίου του δημητρίου. Το γαδολίνιο ενσωματώνεται στην κρυσταλλική φάση του οξειδίου του δημητρίου (κυβική εδροκεντρωμένη, δομή φθορίτη), μειώνοντας το μέγεθος των κρυσταλλιτών. Τα μεικτά οξείδια Ce0.9Gd0.1O1.95 έχουν μικρή αναγωγιμότητα. Κατά την αναγωγή συμβαίνει σημαντική πυροσυσσωμάτωση των οξειδίων, η οποία είναι εμφανής στις ιδιότητες υφής και την κρυσταλλικότητα. Πιο συγκεκριμένα παρατηρείται μείωση της ειδικής επιφάνειας και του πορώδους και αύξηση του μεγέθους των πόρων. Οι κρυσταλλικές φάσεις διατηρούνται αλλά αυξάνεται το μέγεθος των κρυσταλλιτών. Η σύνθεση των καταλυτών NiO/Ce0.9Gd0.1O1.95 (Ni/GDC) έγινε με παραλλαγές της ίδιας μεθόδου, σε ένα βήμα (όλα τα συστατικά προστίθενται από υδατικά διαλύματα των νιτρικών τους αλάτων) ή σε δυο βήματα (το Ce0.9Gd0.1O1.95 προστίθεται ως στερεό στο διάλυμα του νικελίου). Στην τελευταία περίπτωση χρησιμοποιήθηκε το οξείδιο που παρασκευάστηκε στο εργαστήριο ή το εμπορικό. Η σύσταση των καταλυτών είναι σε όλους 65 % κ.β. NiΟ και 35 % κ.β. Ce0.9Gd0.1O1.95. Η πύρωση στους 500 °C. Τα αποτελέσματα προσρόφησης–εκρόφησης αζώτου σε θερμοκρασία υγρού αζώτου (μέθοδοι Β.Ε.Τ. και Β.J.Η.) έδειξαν ότι η μέθοδος σύνθεσης έχει σημαντική επίδραση στην υφή των οξειδικών καταλυτών (μετά την πύρωση). Τα καλύτερα χαρακτηριστικά παρουσιάζει ο καταλύτης ο οποίος έχει παρασκευασθεί σε ένα βήμα από τα υδατικά διαλύματα όλων των κατιόντων. H μελέτη των καταλυτών Ni/GDC με περίθλαση ακτίνων Χ έδειξε την ύπαρξη δύο φάσεων στους πυρωμένους καταλύτες, την κυβική εδροκεντρωμένη δομή της δημήτριας και την κυβική δομή του οξειδίου του νικελίου. Σε καμία περίπτωση δεν ανιχνεύεται φάση του γαδολινίου καθώς φαίνεται να ενσωματώνεται στην κρυσταλλική φάση του οξειδίου του δημητρίου. Σε κάποιους καταλύτες ανιχνεύεται μεταλλικό νικέλιο. Το μέγεθος των κρυσταλλιτών του CeO2 και του NiO υπολογίστηκε με τη μέθοδο Scherrer. Τα μικρότερα μεγέθη κρυσταλλιτών και για τις δύο φάσεις, με σημαντική διαφορά, βρέθηκαν στον καταλύτη ο οποίος έχει παρασκευασθεί σε ένα βήμα από τα υδατικά διαλύματα όλων των κατιόντων. Η αναγωγιμότητα των καταλυτών μελετήθηκε με θερμοπρογραμματισμένη αναγωγή με υδρογόνο (Η2-TPR). Στα διαγράμματα Η2-TPR παρατηρούνται διαφορές, ένδειξη διαφορετικού βαθμού αλληλεπιδράσεων μεταξύ των οξειδικών φάσεων του νικελίου και του GDC. Μεγαλύτερη αναγωγιμότητα και σε μεγαλύτερο εύρος θερμοκρασιών παρουσιάζει ο καταλύτης ο οποίος έχει παρασκευασθεί σε ένα βήμα. Όπως είναι αναμενόμενο, η αναγωγιμότητα των καταλυτών Ni/GDC είναι σημαντικά μεγαλύτερη από εκείνη των μεικτών οξειδίων Ce0.9Gd0.1O1.95. Φαίνεται ότι, κατά την αναγωγή και ανεξάρτητα από τη μέθοδο σύνθεσης, οι καταλύτες υφίστανται σημαντική πυροσυσσωμάτωση, με αποτέλεσμα να μην παρατηρούνται σημαντικές διαφορές στις ιδιότητες υφής στους ανηγμένους καταλύτες. Μετά την αναγωγή, οι ανιχνεύσιμες κρυσταλλικές φάσεις είναι κυβική δημήτρια και μεταλλικό νικέλιο. Οι κρυσταλλίτες του τελευταίου υπολογίζονται μεταξύ 80-96 nm, με εξαίρεση τους καταλύτες όπου στο διάλυμα του νικελίου προστέθηκαν ιόντα γαδολινίου και δημητρίου. Το μέγεθος των κρυσταλλιτών Ni είναι σε αυτή την περίπτωση περίπου 41-48 nm. Η δραστικότητα και σταθερότητα των καταλυτών Ni/GDC μελετήθηκε στην αντίδραση DRM, σε πίεση 1 atm, θερμοκρασία 700 °C, μείγμα τροφοδοσίας 50 % CH4 – 50% CO2 και GHSV = 30000 mL/(h.gcat ). Οι καταλύτες Ni/GDC Χ έχουν παρόμοια δραστικότητα στην μετατροπή του μεθανίου και αρκετά χαμηλότερη από εκείνη που επιδεικνύουν οι πιο συμβατικοί καταλύτες Ni/Al2O3. Ιδιαίτερα χαμηλός είναι και ο μοριακός λόγος Η2/CO, ένδειξη ότι η αντίστροφη αντίδραση μετατόπισης ευνοείται ιδιαίτερα σε αυτούς τους καταλύτες. Καλύτερη συμπεριφορά έχουν οι καταλύτες κατά την σύνθεση των οποίων στο διάλυμα του νικελίου προστέθηκαν και ιόντα γαδολινίου και δημητρίου. Η ανάλυση με περίθλαση ακτίνων Χ των καταλυτών μετά την αντίδραση αποκάλυψε ότι κατά τη διάρκεια των καταλυτικών δοκιμών, οι κρυσταλλίτες του μεταλλικού νικελίου θραύονται, πιθανά κατά τη διαδικασία σχηματισμού γραφιτικού άνθρακα. Δεν ανιχνεύονται άλλες φάσεις εκτός από το CeO2, το μεταλλικό Ni και γραφιτικό άνθρακα. Η ευκολία απομάκρυνσης και η ποσότητα των ανθρακούχων αποθέσεων αξιολογήθηκε με θερμοπρογραμματισμένη οξείδωση (TPO). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ποσότητα των ανθρακούχων αποθέσεων σχετίζεται με τη δραστικότητα αλλά η σχέση αυτή δεν είναι μονοσήμαντη και χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση.
- ItemEmbargoΠαραγωγή αποσταγμάτων και ηδύποτων με βάση την κορινθιακή σταφίδα και ζυμώσεις με το αλκοολανθεκτικό στέλεχος Saccharomyces cerevisiae AXAZ-1 : ποιοτικός έλεγχος με έμφαση στο πτητικό προφίλ(2022-10-31)Η ανάγκη για εξασφάλιση της βιωσιμότητας των διεργασιών παραγωγής τροφίμων και μείωσης των αποβλήτων που προκύπτουν από τις διεργασίες αυτές, έχει στρέψει το ερευνητικό και βιομηχανικό ενδιαφέρον στην εύρεση τρόπων για τη βέλτιστη διαχείριση και αξιοποίηση των πρώτων υλών και αποβλήτων. Η Κορινθιακή σταφίδα αποτελεί σημαντικό εξαγώγιμο ελληνικό προϊόν με υψηλή διατροφική αξία. Κατά την τυποποίηση της προκύπτει μια σχετικά μεγάλη ποσότητα υποπροϊόντος (ΥΤΚ) το οποίο έχει παρόμοια διατροφική αξία με το εμπορεύσιμο προϊόν και παρουσιάζει πολλές δυνατότητες βιοτεχνολογικής αξιοποίησης. Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί η αξιοποίηση του ΥΤΚ προς παραγωγή προϊόντων προστιθέμενης αξίας, όπως οινικά αποστάγματα και ηδύποτα. Συγκεκριμένα, παρασκευάστηκαν 4 ξηροί σταφιδίτες οίνοι από εκχύλισμα ΥΤΚ με ελεύθερα και ακινητοποιημένα σε φλοιούς σταφίδας κύτταρα του αλκοολανθεκτικού ζυμομύκητα Saccharomyces cerevisiae ΑΧΑΖ-1, στους 15 ̊C και 25 ̊C. Ακολούθησε διπλή απόσταξή τους και το οινικό απόσταγμα με τον καλύτερο οργανοληπτικό χαρακτήρα χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή ηδύποτων με προσθήκη σιροπιού που προκύπτει επίσης από συμπύκνωση εκχυλίσματος ΥΤΚ ή και αιθέριο έλαιο πορτοκαλιού. Από τις κινητικές των αλκοολικών ζυμώσεων αξιολογήθηκε η ζυμωτική ικανότητα του στελέχους S. cerevisiae ΑΧΑΖ-1. Οι παραγόμενοι οίνοι εξετάστηκαν ως προς την πτητική (~0,15±0,02 g/L ως οξικό οξύ) και την ολική οξύτητα (~5,63±0,10 g/L ως τρυγικό οξύ), οι οποίες βρέθηκαν σε ικανοποιητικά επίπεδα, ενώ πραγματοποιήθηκε και ανάλυση με HPLC για τον υπολογισμό των σακχάρων (~1,92±0,07 g/L). Προσδιορισμός σακχάρων έγινε επίσης, στο σιρόπι ΕΥΤΚ (76,2±0,2 g/100 g), αλλά και στο παραγόμενο ηδύποτο (124,3±0,3 g/L). Προσδιορίστηκε επίσης το ολικό φαινολικό περιεχόμενο (0,76±0,07 mg GAE/g σιροπιού και 117,8±0,8 mg GAE/L ηδύποτου) (μέθοδος Folin-Ciocalteu) και η αντιοξειδωτική τους ικανότητα (0,34±0,02 mg ΑΟ/g και 40,7±0,6 mg ΑΟ/L, αντίστοιχα (δέσμευση ρίζας DPPH). Επιπλέον, προσδιορίστηκε η αιθανόλη με GC-FID στους οίνους (~15,6±0,1% v/v), στα αποστάγματα 1ης (~19,3±0,2% v/v) και 2ης απόσταξης (~39,5± 0,2% v/v) αλλά και στο ηδύποτο (23,2±0,3% v/v), ενώ επιβεβαιώθηκε η απουσία μεθανόλης. Τέλος, εκτός από οργανοληπτικούς ελέγχους, έγινε και ανάλυση με GC-MS του αρωματικού προφίλ, του καλύτερου αποστάγματος και του αντίστοιχου ηδύποτου, όπου ανιχνεύτηκαν ~118 και ~123 ενώσεις, αντίστοιχα, με κυρίαρχους τους εστέρες, στους οποίους οφείλονται τα χαρακτηριστικά φρουτώδη αρώματα στα προϊόντα αυτά.
- ItemOpen AccessΑξιοποίηση της τεχνολογίας τρισδιάστατης εκτύπωσης και του μικροελεγκτή Arduino για την ανάπτυξη εναλλακτικών αναλυτικών διατάξεων(2023-03-09)Τα τελευταία χρόνια, η τεχνολογία των μικροελεγκτών όπως το Arduino, έχει αρχίσει να αξιοποιείται έντονα στον κλάδο της χημείας και ιδίως στον κλάδο της ενόργανης χημικής ανάλυσης, προσφέροντας νέες καινοτόμες λύσεις και εφαρμογές και διευρύνοντας το επιστημονικό πεδίο. Η παρούσα πτυχιακή εργασία, έχει ως στόχο την ανάπτυξη εναλλακτικού εργαστηριακού εξοπλισμού, που να αξιοποιεί τον μικροελεγκτή Arduino. Σε αυτό το πλαίσιο δημιουργήθηκαν δύο διαφορετικά όργανα/συσκευές. Μία συσκευή λήψης δεδομένων από την αναλογική έξοδο εργαστηριακών οργάνων, της οποίας η χρήση ελέγχθηκε σε συνδυασμό με ένα τρισδιάστατα εκτυπωμένο φωτόμετρο, που αναπτύχθηκε στο εργαστήριο, και ένα τρισδιάστατα εκτυπωμένο όργανο γραμμικής εναπόθεσης αντιδρα-στηρίων. Το θεωρητικό μέρος εισάγει βασικές έννοιες οι οποίες πλαισιώνουν την υπόλοιπη εργα-σία. Όσον αφορά την ανάπτυξη της συσκευής λήψης δεδομένων, αρχικά γίνεται αναφορά στους μικροελεγκτές όπως το Αrduino, δίνοντας ιδιαίτερη βάση στις εφαρμογές τους στον κλάδο της χημείας. Ύστερα επεξηγούνται βασικές έννοιες όπως είναι το δυαδικό σύστημα ψηφίων, το αναλογικό και το ψηφιακό σήμα. Επιπλέον επεξηγείται η αρχή λειτουργίας και τα επιμέρους μέρη ενός κοινού UV-Vis φασματοφωτομέτρου και τέλος γίνεται σύ-ντομη αναφορά στα εμπορικά διαθέσιμα συστήματα λήψης και επεξεργασίας δεδομένων. Όσον αφορά την ανάπτυξη του τρισδιάστατα εκτυπωμένου οργάνου γραμμικής εναπόθε-σης αντιδραστηρίων, αρχικά γίνεται μία εισαγωγή στην τεχνολογία της τρισδιάστατης εκτύ-πωσης, έπειτα παρουσιάζεται η ανάπτυξη των βιοαισθητήρων ταινίας ξηρών αντιδραστη-ρίων και τέλος γίνεται αναφορά στα εμπορικά διαθέσιμα όργανα εναπόθεσης αντιδραστηρίων κατά γραμμικό τρόπο. Το πειραματικό μέρος χωρίζεται σε 2 κεφάλαια. Το υποκεφάλαιο 2.1 αφορά στην ανάπτυξη της συσκευής λήψης δεδομένων και σε αυτό παρουσιάζονται αναλυτικά τα στάδια για την κατασκευή της. Το υποκεφάλαιο 2.2 αφορά στην ανάπτυξη του τρισδιά-στατα εκτυπωμένου οργάνου γραμμικής εναπόθεσης αντιδραστηρίων. Σε αυτό παρουσιάζονται τα διαφορετικά εξαρτήματα του οργάνου, επεξηγείται η λειτουργία τους και δίνονται αναλυτικές οδηγίες για την εκτύπωση των τρισδιάστατα τυπωμένων τμημάτων της συσκευής και την συναρμολόγηση της. Το κεφάλαιο των απο-τελεσμάτων επίσης χωρίζεται σε 2 μέρη. Στο υποκεφάλαιο 3.1 παρουσιάζονται οι δοκιμές της λειτουργίας της συσκευής λήψης δεδομένων, με σύνδεση της στο τρισδιάστατα ε-κτυπωμένο φωτόμετρο, ενώ στο υποκεφάλαιο 3.2 παρουσιάζονται οι δοκιμές της λει-τουργίας του τρισδιάστατα εκτυπωμένου οργάνου γραμμικής εναπόθεσης αντιδραστη-ρίων κατά την δημιουργία ταινιών ξηρών αντιδραστηρίων, χρησιμοποιώντας ποικιλία α-ντιδραστηρίων. Η παρούσα διπλωματική εργασία, αναδεικνύει την χρησιμότητα των μικροελεγκτών, μέσα από την ανάπτυξη δύο οργάνων χαμηλού κόστους αλλά ικανοποιητικής απόδοσης, ρίχνοντας φως στις ενδιαφέρουσες προοπτικές που εισάγει αυτή η τεχνολογία στον κλάδο της Ενόργανης Χημικής Ανάλυσης.