Τμήμα Νοσηλευτικής (ΔΕ)
Permanent URI for this collection
Browse
Recent Submissions
- ItemOpen AccessΚαρκίνος του παχέος εντέρου και νοσηλευτικές παρεμβάσεις στη ψυχική και σωματική υγεία και ευεξία του ασθενή(2023-03-14)Το θέμα το οποίο αναλύεται στην παρούσα εργασία είναι ο καρκίνος του παχέος εντέρου, αυτή η τόσο διαδεδομένη ασθένεια, η οποία έχει «χτυπήσει την πόρτα» σε αμέτρητους ανθρώπους σε παγκόσμιο επίπεδο. Τι ορίζεται όμως ως καρκίνος του παχέος εντέρου και τι πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος ως προς τη συγκεκριμένη νόσο; Η απάντηση δίνεται στη συνέχεια της εργασίας, όπου με απλό και λεπτομερή τρόπο περιγράφονται στοιχεία που ενδείκνυται να γνωρίζουν οι περισσότεροι ̴ αν όχι όλοι ̴ οι άνθρωποι. Στο πρώτο κεφάλαιο, γίνεται μία σύντομη αναφορά στην ανατομία και στη φυσιολογία του παχέος εντέρου, προκειμένου να γίνει αντιληπτή και πλήρως κατανοητή η δομή του οργάνου ̴ εν προκειμένω του παχέος εντέρου ̴ στο οποίο εστιάζει η εργασία. Στο δεύτερο κεφάλαιο, συμπεριλαμβάνονται ενδεικτικά κάποια επιδημιολογικά στοιχεία, δίνεται ο ορισμός του καρκίνου του παχέος εντέρου, περιγράφονται τα αίτια στα οποία μπορεί να οφείλεται η εκδήλωση του, όπως επίσης και τα συμπτώματα που ενδεχομένως να εμφανιστούν. Επιπλέον, παρατίθενται οι εξετάσεις που θεωρούνται απαραίτητες για να προκύψει η διάγνωση, αλλά και πληροφορίες σχετικά με τα στάδια και τις θεραπείες που μπορούν να εφαρμοστούν για την αντιμετώπιση του. Ακόμα, γίνεται μια ανάλυση ως προς το τι θεωρείται μετάσταση και τονίζεται η σημασία της πρόληψης για την καλύτερη έκβαση της υγείας του ατόμου. Στο τρίτο κεφάλαιο, γίνεται εστίαση στο πόσο σημαντική και απαραίτητη είναι η νοσηλευτική φροντίδα για τον ασθενή. Πιο συγκεκριμένα, ο νοσηλευτής διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο τόσο στην χειρουργική επέμβαση, αφού αναλαμβάνει το κομμάτι της προεγχειρητικής, της διεγχειρητικής και της μετεγχειρητικής φροντίδας του ατόμου, όσο και στη χημειοθεραπεία και στην ακτινοθεραπεία. Επιπροσθέτως, τονίζεται η σημασία της ύπαρξης του νοσηλευτή στο πλευρό του αρρώστου, αφού όχι μόνο περιποιείται την κολοστομία που μπορεί να υπάρχει μετά από μια χειρουργική επέμβαση, αλλά του παρέχει και συμβουλές με σκοπό να μπορέσει ο πάσχων να φροντίζει μόνος του την κολοστομία του και να μπορέσει να συνεχίσει τη ζωή του με τις αλλαγές που αυτή θα του επιφέρει. Τέλος, εξέχουσα θέση έχει η προσφορά ψυχολογικής υποστήριξης από την πλευρά του νοσηλευτή, αφενός προς το πρόσωπο του ανθρώπου που έχει πληχθεί η υγεία του και αφετέρου προς το οικογενειακό περιβάλλον, αφού οφείλει να τους εκπαιδεύσει σχετικά με το ποια θα πρέπει να είναι η προσέγγιση τους απέναντί του. Σαφώς, σε κάθε στάδιο της ασθένειας η διαχείριση ορισμένων καταστάσεων αλλάζει. Υπάρχουν ορισμένες φορές, που το άγχος και το αίσθημα του φόβου υπερτερούν και εκεί ακριβώς ο νοσηλευτής πρέπει να επέμβει και να εξαλείψει κάθε αρνητική σκέψη. Για να επιτευχθεί αυτό, βασικός στόχος του νοσηλευτή προτείνεται να είναι η εξασφάλιση της εμπιστοσύνης του ατόμου και της οικογένειας του, ούτως ώστε να νιώθουν την ασφάλεια και την άνεση να του «ανοιχτούν» συναισθηματικά και να του εκμυστηρευτούν τις εκάστοτε ανησυχίες τους. Στο τέταρτο και τελευταίο κεφάλαιο της εργασίας, παρουσιάζονται δύο παραδείγματα στα οποία φαίνεται αναλυτικά η μέθοδος που χρησιμοποιείται για την δημιουργία της νοσηλευτικής διεργασίας.
- ItemOpen AccessΑγχώδεις διαταραχές, φοβίες και νοσηλευτική προσέγγιση(2023-03-13)Η πλειοψηφία των ανθρώπων που πάσχουν από ψυχικές ασθένειες έχουν συμπτώματα αγχωδών διαταραχών πριν ή κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσης. Τα κύρια χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν το ακραίο άγχος ή φόβο που διαρκεί πολύ ή η αδυναμία αντιμετώπισης αντιληπτών κινδύνων. Οι δυσλειτουργίες στο σύστημα αντιμετώπισης απειλών του εγκεφάλου έχουν συνδεθεί με αγχώδεις διαταραχές. Τα γονίδια, τα περιβάλλοντα και οι επιγενετικές αλληλεπιδράσεις διαδραματίζουν ρόλο στον καθορισμό της ευαισθησίας ενός ατόμου στην ανάπτυξη μιας ασθένειας άγχους. Δεν είναι ασυνήθιστο για όσους υποφέρουν από αγχώδεις διαταραχές να παλεύουν και με άλλα θέματα ψυχικής και σωματικής υγείας, ιδιαίτερα κατάθλιψη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η παρουσία πολλαπλών συνυπάρχουσων διαταραχών σημαίνει ότι τα συμπτώματα του ασθενούς είναι πιο σοβαρά, ο κλινικός φόρτος εργασίας είναι μεγαλύτερος και η θεραπεία είναι πιο δύσκολη. Η έγκαιρη, ακριβής ανίχνευση της νόσου και η σωστή χορήγηση θεραπείας και, εάν είναι απαραίτητο, η κλιμάκωση της θεραπείας, είναι το κλειδί για τη μείωση του παγκόσμιου και ατομικού φόρτου ασθενειών που προκαλείται από αγχώδεις διαταραχές. Οι ασθενείς μπορούν να λάβουν καλά ενημερωμένες αποφάσεις θεραπείας όταν έχουν πρόσβαση τόσο σε ψυχοθεραπεία βασισμένη σε στοιχεία (ιδιαίτερα γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία) όσο και σε ψυχοδραστικά φάρμακα (συγκεκριμένα σεροτονινεργικές ουσίες). Αν και πολλά υποσχόμενο, δεν υπάρχουν επί του παρόντος διαθέσιμες μακροπρόθεσμες προληπτικές στρατηγικές και οι κλινικές απαιτήσεις παραμένουν ανεκπλήρωτες λόγω της επαναλαμβανόμενης αντίστασης στη θεραπεία. Αυτά τα προβλήματα ήδη μελετώνται και οι μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να επικεντρωθούν στην ανάπτυξη πιο προσαρμοσμένων μεθόδων θεραπείας ιατρικής ακριβείας.
- ItemOpen AccessΗ συχνότητα των λοιμώξεων σε αιμοκαθαιρώμενους ασθενείς και ο ρόλος του νοσηλευτή στην πρόληψη(2023-03-14)Εισαγωγή: Οι λοιμώξεις των αιμοκαθαιρόμενων αποτελούν ένα αρκετά συχνό και μόνιμο φαινόμενο παγκοσμίως. Οι αιμοκαθαιρόμενοι είναι εξαιρετικά επιρρεπείς σε αυτές, καθώς η μακροχρόνια νεφρική ανεπάρκεια αλλά και η διαδικασία της αιμοκάθαρσης στην οποία υποβάλλονται αποτελούν σημαντικούς παράγοντες για την αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι να μελετηθεί και να διερευνηθεί η βιβλιογραφία σχετικά με τις λοιμώξεις που δημιουργούνται από τη διαδικασία της αιμοκάθαρσης, να προσδιοριστούν οι συχνότητες εμφάνισής τους για να γίνει κατανοητή η σοβαρότητά τους καθώς και να αναλυθεί η σημαντικότητα του ρόλου του νοσηλευτή στην αντιμετώπιση και την πρόληψη των λοιμώξεων αυτών. Μέθοδος: Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε στην παρούσα ανασκόπηση ήταν η αναζήτηση βιβλιογραφίας σε ελληνικές και διεθνείς βάσεις δεδομένων όπως Google Scholar, Pubmed, Scopus με τη χρήση λέξεων-κλειδιών. Αποτελέσματα: Η πλειοψηφία των σοβαρότερων λοιμώξεων προέρχονται από τις βακτηριαιμίες και τις πνευμονίες. H CLABSI είναι η κυριότερη λοίμωξη που σχετίζεται με τους ΚΦΚ και αποτελεί την δεύτερη αιτία θανάτου των αιμοκαθαιρόμενων. Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο νόσησης και θνησιμότητας από τον Covid-19. Η ηπατίτιδα C αποτελεί παγκοσμίως τη σημαντικότερη αιτία χρόνιας ηπατίτιδας, κίρρωσης και καρκίνου του παγκρέατος. Η ηπατίτιδα Β είναι μία νόσος η οποία μπορεί να αποτελεί μία οξεία ή χρόνια κατάσταση, ενώ μπορεί να καταστήσει τον προσβεβλημένο ασθενή ως χρόνιο και μόνιμο φορέα του ιού. Η φυματίωση είναι μια συχνή θανατηφόρα και μολυσματική νόσος. Για την εμφάνιση της οφείλονται διάφορα μυκοβακτηρίδια, με κυριότερο το mycobacterium tuberculosis(MT). Συμπεράσματα: Η αιμοκάθαρση αποτελεί μια ευαίσθητη και εξειδικευμένη διαδικασία, με αποτέλεσμα να προκύπτουν πέρα από τα πλεονεκτήματά της και αρκετές επιπλοκές. Οι λοιμώξεις αποτελούν την κύρια επιπλοκή των αιμοκαθάρσεων, καθώς οι αιμοκαθαιρόμενοι είναι εξαιρετικά επιρρεπείς σε αυτές, λόγω του αποδυναμωμένου ανοσοποιητικού συστήματός τους. Το νοσηλευτικό προσωπικό διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη αυτών, αφενός με την εξειδικευμένη γνώση και εκπαίδευση συμβάλλουν στην μείωση εμφάνισης λαθών, τόσο από τους χειρισμούς των νοσηλευτών όσο και από τις κακές συνήθειες , αφετέρου με τις δεξιότητες και ικανότητες συμβάλλουν στην αντιμετώπιση αλλά και στην πρόληψη των λοιμώξεων.
- ItemOpen AccessΟ ρόλος του σχολικού νοσηλευτή στη διαχείρηση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1(2022-03-14)Εισαγωγή: Τα τελευταία χρόνια ο επιπολασμός των παιδιών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 (ΣΔτ1) αυξάνεται διαρκώς και επομένως, η αποτελεσματική διαχείριση του διαβήτη στο σχολείο αποτελεί πρόκληση για τις σύγχρονες κοινωνίες. Τα παιδιά αφιερώνουν πολλές ώρες στο σχολείο και η αποτελεσματική διαχείριση του ΣΔτ1 στο σχολικό περιβάλλον από εξειδικευμένο προσωπικό, όπως είναι οι σχολικοί νοσηλευτές είναι ιδιαίτερα σημαντική. Σκοπός: Η ανάλυση των άρθρων που αναφέρονται στο ρόλο που παίζουν οι σχολικοί νοσηλευτές στη διαχείριση του ΣΔτ1 στο περιβάλλον του σχολείου. Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε η αναζήτηση άρθρων για το ρόλο του σχολικού νοσηλευτή στη διαχείριση του ΣΔτ1 στις βιβλιογραφικές ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων PubMed και Google Scholar που δημοσιεύτηκαν μέχρι και το Δεκέμβριο του 2020, στην αγγλική γλώσσα. Αποτελέσματα: Τα άρθρα που προέκυψαν από την ανασκόπηση αφορούσαν τις αντιλήψεις των σχολικών νοσηλευτών για το ρόλο στη διαχείριση του ΣΔτ1 στο σχολείο, το ρόλο των σχολικών νοσηλευτών σε σχέση με την εκπαίδευσή τους και γενικότερα, τη σημαντικότητα της ύπαρξης σχολικού νοσηλευτή στο περιβάλλον του σχολείου, όταν σε αυτό υπάρχουν παιδιά με ΣΔτ1. Συμπεράσματα: Η ύπαρξη σχολικού νοσηλευτή για τη διαχείριση του ΣΔτ1 στα παιδιά είναι καθοριστικής σημασίας, όχι μόνο για τη διαχείριση του προβλήματος στο σχολείο, αλλά και για την βελτίωση της αυτό-διαχείρισης των παιδιών, για την αύξηση της ασφάλειας στο σχολείο, για την αύξηση των γνώσεων του προσωπικού του σχολείου και των συμμαθητών των παιδιών με ΣΔτ1 σε θέματα που αφορούν το διαβήτη και για την καλύτερη επικοινωνία και συνεργασία μεταξύ των ατόμων που συμμετέχουν στην αποτελεσματική διαχείριση του εν λόγω προβλήματος στα παιδιά.
- ItemOpen AccessΕπιπλοκές που εμφανίζουν άτομα που πάσχουν από άνοια. Ο ρόλος του νοσηλευτή(2023-03-14)Το ποσοστό νοσηλείας των ασθενών με άνοια είναι 1,49 φορές μεγαλύτερο από αυτό των άλλων ασθενών και το ποσοστό επανεισδοχής 30 ημερών αναφέρεται ότι είναι 7–35%. Καθώς οι νοσηλευτές διατηρούν μια στενή σχέση με τον ασθενή και παρέχουν ολιστική φροντίδα, μπορούν να αναγνωρίσουν τη διαδικασία γνωστικής αλλαγής του ασθενούς και την εταιρική φροντίδα με άλλες χρόνιες ασθένειες. Η φροντίδα που παρέχεται από νοσηλευτές έχει αναφερθεί ότι επηρεάζει τη συνολική ποιότητα της θεραπείας. Σκοπός: Σκοπός αυτής της μελέτης είναι να μελετήσει τις επιπλοκές των ασθενών με άνοια και το ρόλο των νοσηλευτών στην παροχή φροντίδας στους ασθενείς αυτούς μέσω της βιβλιογραφικής ανασκόπησης. Μεθοδολογία: Αναζητήθηκαν άρθρα για τις επιπλοκές των ασθενών με άνοια και στη συμβολή του νοσηλευτικού προσωπικού. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν από έγκυρα επιστημονικά περιοδικά όπως το PubMed και το GoogleScholar. Οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν για την αναζήτηση των άρθρων ήταν: άνοια, ασθενείς, επιπλοκές, νοσηλευτικό προσωπικό. Συμπεράσματα: Οι ασθενείς με άνοια έχουν υψηλότερα ποσοστά δυνητικά αποτρέψιμων επιπλοκών κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους σε σύγκριση με τους ασθενείς που δεν πάσχουν από άνοια. Στην ομάδα υγειονομικής περίθαλψης, η λειτουργία του νοσηλευτή είναι μοναδική και μειώνει την επιβάρυνση των φροντιστών για την καθιέρωση της ανεξαρτησίας της καθημερινής ζωής των ασθενών. Ο εκπαιδευτικός ρόλος του νοσηλευτή είναι πολύ σημαντικός, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τη φροντίδα ασθενών με άνοια.