Τμήμα Θεατρικών Σπουδών (ΜΔΕ)
Permanent URI for this collection
Browse
Recent Submissions
1 - 5 of 133
- ItemOpen AccessΗ πρόσληψη του μύθου του Ορφέα μέσα από το πρίσμα του σύγχρονου video gaming(2023-08-29)Στην παρούσα εργασία επιχειρώ να εξετάσω τον τρόπο με τον οποίο ο μύθος του Ορφέα προσλαμβάνεται στη νεότερη κουλτούρα των βιντεοπαιχνιδιών. Ερευνώντας τέσσερα σύγχρονα βιντεοπαιχνίδια διαφορετικών ειδών αναζητώ τον ρόλο που δίνεται στον Ορφέα είτε ως βασικός χαρακτήρας είτε ως συμπληρωματικός χαρακτήρας από τον κάθε κατασκευαστή. Βασικό σκοπό έχω να αποδείξω ότι η πρόσληψη του μύθου του Ορφέα είναι αιτία δημιουργίας έργων τέχνης στη βιομηχανία των βιντεοπαιχνιδιών.
- ItemOpen AccessΗ πρόσληψη της Άλκηστης του Ευριπίδη στα θεατρικά έργα: Alcesti di Samuele (Άλκηστη του Σαμουήλ) του A. Savinio, Alcesti (Άλκηστη) του P. Puppa και Alcesti o La recita dell' esilio (Άλκηστη ή Η παράσταση της εξορίας) του G. Raboni(2023-09-15)Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η παρουσίαση και η συγκριτική ανάλυση τριών ιταλικών θεατρικών κειμένων που έχουν ως διακείμενο την Άλκηστη του Ευριπίδη. Πιο συγκεκριμένα πρόκειται –με χρονολογική σειρά συγγραφής – για τα ακόλουθα: • Άλκηστις του Σαμουήλ (Alcesti di Samuele) του Alberto Savinio (1949). • Άλκηστις (Alcesti) του Paolo Puppa (2000). • Άλκηστη ή η Παράσταση της εξορίας (Alcesti ό La Recita dell’ esilio) του Giovanni Raboni (2002). Στόχος της εργασίας είναι να διερευνηθεί η πορεία που κάθε συγγραφέας ακολουθεί εμπνεόμενος από την Άλκηστη του Ευριπίδη και κατ’ επέκταση από τον αρχαιοελληνικό μύθο, ο τρόπος που προσεγγίζει, αναλύει, μεταπλάθει κι αναδημιουργεί ενταγμένος στο δικό του κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο και αφουγκραζόμενος τους κραδασμούς της εποχής του. Θα εξεταστούν -και θα συνεξεταστούν- τα δραματικά πρόσωπα των έργων και το κοινωνικό-πολιτικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται, θα αναφερθούν οι συγκλίσεις κι αποκλίσεις τόσο σε σχέση με το αρχέτυπο όσο και μεταξύ των τριών ιταλικών μεταγραφών και ταυτόχρονα θα διερευνηθούν επιρροές και προσωπικές θεωρήσεις των συγγραφέων. Ως εκ τούτου και με δεδομένο ότι δεν έχουν μεταφραστεί και παρασταθεί στον ελλαδικό χώρο, θεωρούμε σκόπιμη μια πιο αναλυτική – κατατοπιστική αναφορά προκειμένου ο αναγνώστης να είναι σε θέση να κατανοήσει τη θεματική και τα διαδραματιζόμενα για το κάθε έργο, το οποίο θα εξεταστεί αυτοτελώς κι επάλληλα, πάντα σε συνάρτηση βεβαίως με το υπερκείμενο.
- ItemOpen AccessΣκηνικά ζητήματα στον "Φιλοκτήτη" του Σοφοκλή(2023-06-29)Η μελέτη των σκηνικών ζητημάτων του σοφόκλειου "Φιλοκτήτη" έχει ως σκοπό να παρουσιάσει τον τρόπο με τον οποίο ο τραγικός ποιητής προσάρμοσε τον "δραματικό χώρο" της τραγωδίας στον παγιωμένο "σκηνικό χώρο" σε μια επόχη που το θέατρο, μάλλον, έρρεπε προς τον ρεαλισμό. Αρχικά στα πρώτα δύο κεφάλαια παρουσιάζονται ενδελεχώς τα χαρακτηριστικά της σκηνής του διονυσιακού θεάτρου στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ., αλλά και οι σοφόκλειες παρεμβάσεις με σκοπό να παρουσιαστεί πειστικά στο κοινό το σπήλαιο του Φιλοκτήτη. Στο τρίτο κεφάλαιο μελετάται αν κάποια από τις πλαϊνές θύρες του σκηνικού οικοδομήματος είναι απαραίτητη για στο συγκεκριμένο δράμα, αλλά και από ποιο μέρος εισέρχεται ο Φιλοκτήτης στο σκηνικό κτήριο. Ακολουθεί η απόπειρα αυτοκτονίας του ήρωα και ο τρόπος που εκείνη παρουσιάστηκε, ώστε να καταστεί πειστικό στο κοινό το συγκεκριμένο εγχείρημα. Τέλος το πέμπτο κεφάλαιο αναφέρεται στην είσοδο του Ηρακλή προσπαθώντας να απαντηθεί το ερώτημα αν η συγκεκριμένη θεία επιφάνεια αποτελεί έναν "από μηχανής" θεό.
- ItemOpen AccessΟ ρόλος του Χορού στον "Οἰδίποδα Τύραννο" και στον "Οἰδίποδα ἐπὶ Κολωνῷ" του Σοφοκλή(2023-06-26)Σημαντικό ζήτημα για τη μελέτη και ερμηνεία, αλλά και για την παράσταση μιας τραγωδίας, είναι η παρουσία του χορού και η σχέση του με τη δραματική πλοκή. Ο χορός αναγνωρίζεται από τους μελετητές ως ουσιώδες συστατικό του αρχαιοελληνικού τραγικού θεάτρου, αλλά η δυσκολία ερμηνείας ως προς τον ρόλο και τη λειτουργία του προκύπτει και από το γεγονός ότι είναι ελάχιστες οι πληροφορίες που σώζονται για ζητήματα τεχνικά. Στην εργασία μου, αποφεύγοντας τις γενικευτικές σχηματοποιήσεις για τον ρόλο του χορού στην τραγωδία, προσπαθώ να εντοπίσω και να ερμηνεύσω τον τρόπο που τον αξιοποιεί ο Σοφοκλής στη σύνθεση της δραματικής, μυθοπλαστικής ιστορίας σε δύο τραγωδίες του με ήρωα τον Οιδίποδα, Οἰδίπους Τύραννος (430-425) και Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ (406) που απέχουν χρονικά μεταξύ τους και να διαπιστώσω αν υπάρχει συνέχεια ή και αλλαγές ως προς τον τρόπο που τον χειρίζεται. Συγκεκριμένα, προσπαθώ να απαντήσω σε ερωτήματα, όπως για τη σχέση του χορού με τους υποκριτές, τον ρόλο του στη δράση, το κύρος των κρίσεων και των απόψεών του, αν αντανακλά και σε ποιο βαθμό το ιστορικό πλαίσιο της αθηναϊκής δημοκρατίας, σε ποιο βαθμό και πώς επηρεάζει τον τρόπο που προσλαμβάνει το κοινό τα τραγικά δρώμενα.
- ItemOpen AccessΠρομηθείς του 20ού αιώνα μεταξύ «ορθολογισμού» και «ανορθολογισμού» : Κ. Βάρναλης, "Το φως που καίει", Σ. Σκίπης, "Προμηθέας", Β. Ρώτας, "Προμηθέας, ή, Η Κωμωδία της αισιοδοξίας", Ν. Βρεττάκος, "Προμηθέας, ή, Το παιχνίδι μιας μέρας"(2023-01)Η εργασία αυτή διερευνά την πρόσληψη του μύθου του Προμηθέα σε επιλεγμένα έργα της νεοελληνικής δραματουργίας του εικοστού αιώνα, μέσω της συνδυαστικής και συνθετικής εξέτασης των επιμέρους θεμάτων και μοτίβων. Αρχικά, αποκωδικοποιούνται τα στοιχεία της μυθικής και τραγικής μορφής του Προμηθέα, τα οποία κυρίως αξιοποιούνται από τη νεοελληνική θεατρική γραφή. Στη συνέχεια, η ανάλυση περνά στο νεοελληνικό δράμα του εικοστού αιώνα, χαρακτηριστικό του οποίου είναι η χρήση του μυθολογικού και τραγικού υλικού με τρόπο που τα διαδραματιζόμενα αντανακλούν τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Τα επιλεγμένα έργα προέρχονται από διαφορετικές περιόδους, καθώς και από δύο διακριτούς ιδεολογικούς προσανατολισμούς. Ο πρώτος άξονας περιλαμβάνει την ορθολογική, υλιστική προσέγγιση του μυθικού υλικού και ο δεύτερος την ιδεαλιστική προσέγγιση. Οι πολλαπλές δυνατότητες σημασιοδότησης του αρχαίου μύθου οδήγησαν σε έναν γόνιμο μετασχηματισμό των μυθικών συμφραζομένων του Προμηθέα, με έμφαση στο κοινωνικοπολιτικό στοιχείο. Ο προμηθεϊκός μύθος αποτελεί όχημα που οδηγεί σε τέτοιου είδους διεισδυτικούς στοχασμούς. Ο Προμηθέας λειτουργεί σαν καταλύτης για να ακουστούν νέες ριζοσπαστικές φωνές, να ασκηθεί κριτική, να αναδειχθεί το πολιτισμικό παρελθόν, να προβληθούν αισθητικές καινοτομίες, καθώς και να αναζητηθεί μια νέα πολιτική, κοινωνική και καλλιτεχνική ταυτότητα κατά τη διάρκεια του ταραγμένου εικοστού αιώνα.