Χαρακτηριστικά της αγοράς φαρμάκου
Loading...
Date
2009-02-24T09:45:19Z
Authors
Τσάγκλα, Αντιγόνη
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
Η Υγεία αποτελεί θεμελιώδες αγαθό για κάθε άνθρωπο, εντούτοις έντονος
προβληματισμός παρατηρείται τα τελευταία χρόνια από την αύξηση των δαπανών της
γενικότερα αλλά και των φαρμακευτικών δαπανών ειδικότερα. Στη φαρμακευτική
αγορά παρατηρούνται κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως η ασύμμετρη
πληροφόρηση, η έλλειψη κυριαρχίας του καταναλωτή – ασθενή και η σχέση
αντιπροσώπευσης.
Η φαρμακευτική δαπάνη μιας χώρας και η ζήτηση σε φάρμακα, εξαρτάται από
το προφίλ υγείας του πληθυσμού της που με τη σειρά του προσδιορίζεται από
διάφορους παράγοντες, όπως το περιβάλλον, οι διατροφικές συνήθειες και η
κατανάλωση καπνού και αλκοόλ. Γενικά οι Έλληνες έχουν μέσο όρο ζωής τα 78,1 έτη
(στοιχεία 2003), μεγαλύτερο από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ που είναι τα 77,8
έτη. Η ζήτηση για τα φάρμακα θεωρείται τριχοτομημένη, βασιζόμενη στο ότι οι ιατροί
συνταγογραφούν, οι ασθενείς καταναλώνουν και τα ασφαλιστικά ταμεία
αποζημιώνουν.
Τρεις είναι οι φορείς που συνθέτουν την προσφορά του φαρμακευτικού
κλάδου: οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις, οι φαρμακαποθήκες και τα φαρμακεία.
Πρώτο σε πωλήσεις φάρμακο στην Ελλάδα άλλα και διεθνώς για το 2004 ήταν η
ατροβαστατίνη (Lipitor) ένα φάρμακο για την αντιμετώπιση παθήσεων του
καρδιαγγειακού συστήματος.
Γενικά ο κλάδος του φαρμάκου αποτελεί ένα ισχυρά ρυθμιζόμενο κλάδο της
οικονομίας, λόγω του αυστηρού θεσμικού πλαισίου που τον διέπει. Τα μέτρα ελέγχου
της αγοράς συνίστανται σε μέτρα που αφορούν στον έλεγχο της ζήτησης και σε μέτρα
που αφορούν στον έλεγχο της προσφοράς. Τη φαρμακευτική πολιτική στην Ελλάδα
ασκεί το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ενώ άλλα υπουργεία που
συμμετέχουν είναι το Υπουργείο Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας, το
Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το Υπουργείο
Οικονομίας & Οικονομικών. Πρόσφατα ψηφίστηκε ο νόμος 3457: «Μεταρρύθμιση
του Συστήματος Φαρμακευτικής Περίθαλψης», με τον οποίο επήλθε αλλαγή στους κανονισμούς ίδρυσης φαρμακείων, κατάργηση της θεώρησης συνταγών και
κατάργηση της λίστας συνταγογραφούμενων φαρμάκων.
Στη φαρμακευτική αγορά μπορεί να παρουσιαστούν προβλήματα τόσο από την
πλευρά των φαρμακευτικών επιχειρήσεων που αφορούν στην πλευρά της προσφοράς,
όσο και από την πλευρά των ασθενών – καταναλωτών που αφορούν στην πλευρά της
ζήτησης. Γενικότερα στην Ελλάδα υπάρχει έλλειψη σταθερού θεσμικού πλαισίου,
συνεχείς εναλλαγές στη νομοθεσία και καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων. Οι
επιχειρήσεις συναντούν έντονα εμπόδια εισόδου στην αγορά, ενώ έχουν να
αντιμετωπίσουν το υψηλό κόστος Έρευνας & Ανάπτυξης και τα χρέη από δημόσια
νοσοκομεία. Επιπλέον οι ασθενείς συχνά αντιμετωπίζουν ελλείψεις σε σημαντικά
φάρμακα καθώς και καθυστέρηση στην πρόσβαση σε νέες καινοτόμες θεραπείες.
Έντονοι προβληματισμοί επικρατούν και σε διεθνές επίπεδο στο φαρμακευτικό
κλάδο από γεγονότα όπως: η αύξηση του κόστους Έρευνας & Ανάπτυξης νέων
φαρμάκων, και η γήρανση του πληθυσμού με τη συνεπαγόμενη αυξημένη ζήτηση σε
φάρμακα. Η εμφάνιση νέων ανερχόμενων αγορών όπως αυτή της Κίνας καθώς και η
ανάπτυξη του κλάδου της βιοτεχνολογίας, αναμένεται να συμβάλουν ουσιαστικά στην
άμβλυνση των παραπάνω προβλημάτων.
Γίνεται κατανοητό ότι απαιτείται η λήψη ολοκληρωμένων και όχι
αποσπασματικών μέτρων στην άσκηση της φαρμακευτικής πολιτικής καθώς και
συνέχεια στις εφαρμοζόμενες πολιτικές. Σκοπός είναι η ποιότητα στην παροχή
υπηρεσιών υγείας και η ισοτιμία στην αντιμετώπιση όλων των ασθενών. Το φάρμακο
πρέπει να θεωρείται επένδυση για την υγεία και ευημερία των πολιτών.
Description
Keywords
Φαρμακευτική δαπάνη, Φαρμακευτική πολιτική, Υγεία